Zabezpieczenia drewna konstrukcyjnego, budowlanego i dekoracyjnego oraz płyt i okładzin drewnopochodnych.

    Drewno - materiał, z którego wykonuje się w Polsce większość konstrukcji dachów, ma duże walory estetyczne, jest łatwo dostępne i łatwe w obróbce. Niestety jest także łatwopalne. Według nowej europejskiej klasyfikacji ogniowej drewno nie zabezpieczone ma klasę ogniową D, to znaczy, że  może  mieć  "istotny  udział  w pożarze".
Jednak przy użyciu nowoczesnych i tradycyjnych technik można poprawić odporność ogniową więźby.
Najczęściej stosowane metody zabezpieczania konstrukcji drewnianych, w tym więźby przed ogniem to impregnacja lub wykończenie poddasza płytami gipsowo - kartonowymi. Niekiedy w celu podniesienia odporności ogniowej drewniane elementy konstrukcyjne poddaje się dodatkowej, starannej obróbce.

Impregnacja
Konstrukcje drewniane chroni się  przed ogniem poprzez impregnację preparatami takimi jak Ogniochron, Intox S i Fobos M-2. Wszystkie one są substancjami wymywalnymi przez wodę, można więc impregnować nimi jedynie materiał nie  narażony na jej działanie.
Więźbę powinno się nasycić (poprzez smarowanie lub natrysk) tymi preparatami dopiero po ułożeniu pokrycia gdy nie zagraża jej już deszcz. Impregnacja jest jednak kosztowna i pracochłonna. By osiągnąć zadowalający efekt (drugi stopień niepalności - materiały trudno zapalne), na więźbę powinno się nałożyć kilka warstw impregnatu (np. w przypadku malowania lub spryskiwania pionowych powierzchni popularnym Fobosem M-2 - nawet osiem). Nie trzeba dodawać, że każda kolejna warstwa to dodatkowe koszty, czas i praca. Bardziej skuteczna jest impregnacja przez długotrwałą kąpiel.
Ponieważ jednak wszystkie preparaty ogniochronne są wymywalne przez wodę, po takim zabiegu materiał należy chronić przed działaniem czynników atmosferycznych: po zbudowaniu więźby należy niezwłocznie przykryć ją folią, a najlepiej pokryciem.

Mimo tego, że impregnacja środkiem ogniochronnym nie jest jedynym i najlepszym sposobem ochrony więźby przed ogniem, inspektorzy Państwowej Straży Pożarnej z reguły wymagają potwierdzenia, że środek taki zastosowano. Bez tego odmawiają dopuszczenia budynku do użytkowania.

Zabudowa
  Innym sposobem zabezpieczenia drewnianej konstrukcji jest zabudowa płytami gipsowymi, silikatowymi lub z wełny mineralnej.

Zabezpieczenia przejść wszelkich instalacji przez przegrody oddzielenia pożarowego.

  Zgodnie zobowiązującymi przepisami prawa budowlanego, budynki musza być podzielone na określonej wielkości strefy pożarowe.
   Instalacje techniczne, w szczególności rury i kable elektryczne, przechodzą wielokrotnie przez ściany i stropy oddzieleń przeciwpożarowych. Przejścia te - zwane również przepustami lub grodziami - podobnie jak przegrody, w których występują, spełniać muszą kryteria szczelności i izolacyjności ogniowej.

  Przejścia kablowe zabezpiecza się poprzez uszczelnienie ich substancjami, które pęcznieją w wysokiej temperatu- rze (około 150°C). Rozprężenie oznacza jednocześnie wytworzenie ochronnej powłoki. Zapobiega ona przedostawaniu się dymu i ognia przez przegrodę.
Przez przejścia mogą przechodzić stalowe, aluminiowe lub tworzywowe konstrukcje nośne pod kable (rynny, półki kablowe), a także pojedyncze kable średnicy poniżej 20 mm i wiązki kabli o średnicy mniejszej od 100 mm.

  Popularnym sposobem zabezpieczenia jest wyłożenie otworu wełną mineralną.
Wełnę oraz przechodzące przez przegrodę kable, pokrywa się masą endotermiczną pęczniejącą w wysokiej temperaturze. Takie rozwiązanie oferują firmy Promat, Hilti, Rockwool, SVT.
   Innym rodzajem zabezpieczenia jest wypełnienie otworu przejścia kablowego zaprawą ognio-ochronną. Takie rozwiązanie oferują firmy Promat i Hilti. Zaprawę można stosować w ścianach i stropach z betonu, cegły i betonu komórkowego. Ponieważ jest to zaprawa cementowa, nie należy jej stosować w ścianach wykończonych płytami gipsowo-kartonowymi.

    W ofercie Hilti znajdują się także bloczki ogniochronne wykonane ze spienionego poliuretanu. Stosuje się je w połączeniu z masą ogniochronną, która służy do wypełniania szczelin między kablami.
     Ponieważ są to gotowe elementy, wykonane z niepylącego materiału, najczęściej wykorzystuje się je przy zabezpieczaniu laboratoriów, węzłów telekomunikacyjnych, studiów nagrań, banków, itp.
W temperaturze powyżej 300°C mogą powiększyć swoją objętość około pięciokrotnie.
  Nie zaleca się stosowania bloczków w pomieszczeniach wilgotnych i narażonych na oddziaływanie warunków atmosferycznych, ponieważ poliuretan nie zachowuje swoich właściwości przy wilgotności powyżej 80%.


 








Przejścia rurowe zabezpiecza się za pomocą specjalnych opasek i kaset, które uniemożliwiają przedostanie się dymu i ognia na drugą stronę przegrody.
     Kasety i opaski stosuje się wtedy, gdy rury wodo-ciągowe, kanalizacyjne, przewody poczty pneumatycznej i instalacji odkurzających wykonane są z materiałów palnych.
   W przejściach przez ściany rury należy zabezpieczyć z dwóch stron.   
  W przejściach przez stropy wystarczy zabezpieczenie od dolnej strony stropu. Opaski wykonane są z materiału pęczniejącego pod wpływem wysokiej temperatury i zaciskają się na palącej się rurze. Podobnym materiałem wypełnione są również kasety ogniochronne.



Zabezpieczenia kabli i tras kablowych

    Materiały stosowane na izolację kabli są łatwopalne. Chlorowodór, który wytwarza się przy spalaniu PCV, najpopularniejszego materiału izola-cyjnego, powoduje uszkodzenia konstrukcji stalo-wych, betonowych, przyczynia siędo zniszczeń instalacji i wyposażenia elektronicznego. Rezultatem takich zniszczeń są straty liczone niekiedy w milionach.
   Elektryczne kable i przewody z praktycznych względów często prowadzone są w korytarzach, z których następnie rozchodzą się do sąsiednich pomieszczeń. Ponieważ korytarze na ogół pełnią rolę dróg ewakuacyjnych, instalacje te stwarzają bardzo poważne niebezpieczeństwo. W przypadku pożaru kabli wskutek np. krótkiego spięcia, ewakuacja może być znacznie utrudniona przez gwałtowny rozwój dymu i stężenie toksycznych gazów pożarowych.


   Z punktu widzenia biernej ochrony przeciw-pożarowej można zaproponować trzy rozwiązania:

a) kanały kablowe z płyt Promatect produkcji PROMAT jako zamknięcie potencjalnego obciążenia ogniowego we własnej "strefie pożarowej"- Kanały kablowe przy działaniu ognia od środka chronią drogi ewakuacyjne przed skutkami pożaru instalacji elektrycznych. Ogień pozostaje zamknięty w kanale kablowym, pożar nie rozprzestrzenia się w przestrzeni międzysufitowej. Drogi ewakuacyjne pozostają w stanie używalności. Kanały kablowe przy działaniu ognia z zewnątrz dla zachowania funkcjonalności, chronią kable i przewody elektryczne przed skutkami pożaru otoczenia.

b) samodzielne sufity podwieszone dla stworzenia oddzielnej "strefy pożarowej" w przestrzeni międzysufitowej. Systemy te oferują firmy PROMAT, KNAUF i RIGIPS.

c) endotermiczne powłoki ogniochronne wydłużające funkcjonalność kabli, zabezpieczające przed rozprzestrzenianiem się ognia wzdłuż przewodów, a jednocześnie przed powstawaniem chlorowodoru. Powłoki są niehigroskopijne, odporne na starzenie, nie wymagają regeneracji, zachowują elastyczność, nie zawierają rozpuszczalników, nie wchodzą w reakcje chemiczne z izolacjami kabli oraz innymi materiałami, nie powodują zmian właściwości znamionowych zabezpieczonych kabli. Proponujemy powłoki FLAMMOPLAST produkcji SVT oraz FLAMRO BMA produkcji ROCKWOOL.

 

Zabezpieczenia systemów wentylacyjnych

     Wymagania przeciwpożarowe odnośnie przewodów wentylacyjnych dotyczą zarówno stopnia palności zastosowanych materiałów budowlanych, jak również odporności ogniowej tych przewodów jako elementu budowlanego. Tylko przy użyciu odpowiednio zaklasyfikowanych materiałów i elementów zmniejszone będzie ryzyko rozprzestrzeniania pożaru na inne kondygnacje, strefy pożarowe czy drogi ewakuacyjne.
    Zwykłe przewody wentylacyjne z blachy stalowej nie spełniają wymagań ochrony przeciwpożarowej, ponieważ w wysokiej temperaturze nagrzewają się i deformują do tego stopnia, że umożliwiają rozprzestrzenianie się ognia i dymu.
Rozróżniamy dwa rodzaje ochrony przewodów wentylacyjnych:
a)   ogniochronna obudowa istniejących kanałów z blachy stalowej przy użyciu płyt gipsowych (RIGIPS, KNAUF), silikatowo-cementowych (PROMAT), czy z wełny mineralnej (CONLIT, PAROC)
b)  wykonanie samoddzielnych kanałów z płyt gipsowych (KNAUF), silikatowo-cementowych (PROMAT), czy z wełny mineralnej w okładzinie z folii aluminiowej.
Istniejące kanały stalowe należy chronić w przypadku gdy zmiana sposobu użytkowania obiektu lub jego części powoduje dodatkowe wymagania przeciwpożarowe.
  Bardziej ekonomicznym rozwiązaniem jest zastosowanie samodzielnych przewodów wentylacyjnych.
    Zabezpieczone ogniochronnie przewody wenty-lacyjne mogą być zastosowane również jako elementy oddymiającej wentylacji pożarowej, zadaniem której jest odprowadzenie dymów i gazów pożarowych z dróg ewakuacji i klatek schodowych.



   W kanałach wentylacyjnych oraz otworach wentylacyjnych montuje się odcinające klapy pożarowe i kratki przeciwpożarowe.
   Klapy odcinające uruchamiane mogą być samoczynnie za pomocą wewnętrznego mechanizmu opartego na ampułce, która przy wzroście temperatury pęka zwalniając mechanizm zamykający lub za pośrednictwem systemu elektronicznego połączonego z systemem ostrzegania pożarowego.



     Z kolei kratki przeciwpożarowe to elementy jednorazowego użytku, które w przypadku wystąpienia pożaru pęcznieją zamykając otwór wentylacyjny.
Kratki takie posiada w swojej ofercie np. firma Promat.




Budowa i nadbudowa przegród i ścian ogniowych płytami gipsowymi, silikatowymi i z wełny mineralnej.

    W budowlano-technicznej ochronie przeciwpożarowej rozróżnia się ściany oddzielenia przeciwpożarowego, ściany nośne, ściany działowe oraz osłonowe ściany zewnętrzne. Aby zapobiec rozszerzaniu się pożaru, przegrody te muszą uniemożliwić rozprzestrzenianie się ognia i dymu.
    Obok funkcji zamykającej pomieszczenia, ściany spełniają często funkcję statyczną, jako nośny lub usztywniający element budowlany. Przez określony przepisami czas, funkcja ta musi być zachowana również w przypadku pożaru.
    Ściany działowe mogą być wykonane zarówno w wersji nośnej jak i nienośnej. W zależności od wymogów, ściany te mogą mieć konstrukcję jedno- lub dwuwarstwową np. bezszkieletowe ściany szybów instalacyjnych, nienośne ściany działowe na lekkich słupkach stalowych, nośne ściany w konstrukcji stalowej lub ścianki działowe z podkonstrukcją drewnianą.
     W ściany te można bezproblemowo wmontować drzwi ogniochronne, klapy przeciwpożarowe, przeszklenia ogniochronne, grodzie kablowe i instalacyjne.
     W celu spełnienia wymogów odnośnie izolacji termicznej i akustycznej, może zostać użyta dodatkowa izolacja z wełny mineralnej.

Zabezpieczenia szczelin dylatacyjnych masami i pianami ogniochronnymi.

   W każdej większej budowli betonowej stosowane są szczeliny dylatacyjne.
Szczeliny te muszą przejąć naprężenia wynikające ze zmian objętości i odkształceń spowodowanych przez różnice temperatur, nierównomierne osiadanie gruntu, wstrząsy lub skurcz betonu, co zapobiega ekstremalnemu tworzeniu się rys w betonowych elementach konstrukcyjnych.
      W wielu konstrukcjach budowlanych występują elastomerowe lub neoprenowe łożyska ślizgowe, które również w przypadku pożaru muszą zachować swoją funkcjonalność.
W zależności od wrażliwości temperaturowej zastosowanych tworzyw sztucznych może być zastosowana odpowiednia okładzina z ogniochronnych płyt.
Przez odpowiednie ukształtowanie okładziny uwzględnione jest przesunięcie ruchomych elementów konstrukcji.





     Dylatacje mogą być wykonywane w systemie PYRO-SAFE Dylatacja produkcji SVT, przy użyciu specjalistycznych elementów szczelinowych PROMASEAL produkcji PROMAT lub za pomocą piany ogniochronnej PYROPLEX, PROMAT lub HILTI.





Ślusarka przeciwpożarowa

     W ostatnich latach widoczny jest wyraźny wzrost wymagań dotyczących standardów wyposażenia budynków w zamknięcia przeciwpożarowe. Dotyczy to nie tylko zmniejszenia obciążenia ogniowego, ale też montażu przeszkleń zapewniających lepszą orientację i szerszych otworów drzwiowych, ułatwiających pracę i zapewniających szybszą i bezpieczniejszą drogę ewakuacji.
Równocześnie zamknięcia przeciwpożarowe prócz swych funkcji czysto użytkowych powinny w miarę harmonijnie komponować się z architekturą obiektu.

- drzwi stalowe i drewniane pełne;
- drzwi stalowe i drewniane przeszklone;
- drzwi wahadłowe do tuneli kablowych;
- ścianki działowe drewniane, stalowe i profilowe;
- klapy rewizyjne.